Ένα αφήγημα στα μαύρα χρόνια της Κατοχής στο Παρίσι για την διατήρηση της μνήμης και την καταπολέμηση της λήθης και ειδικά για την ανθρώπινη μοίρα των Εβραίων εκείνη την περίοδο.Μία αγωνιώδης αναζήτηση στον χρόνο μέσα σε ένα τεταμένο παρελθόν και στο τώρα χρησιμοποιώντας τον ενεστώτα για την εξαφάνιση της 15χρονης Ντόρας η οποία είναι Εβραικής καταγωγής όπου ο συγγραφέας κάνει μία περιγραφή – αναζήτηση των ενδείξεων και που μας περιτρυγυρνά γύρω από διάφορα ονόματα,ιστορίες,παριζιάνικες γειτονιές και δρόμους επισκέπτοντας τα μέρη που ζει και περπατώντας στα ίχνη της προσπαθεί να την ανακαλύψει και όλα αυτά μέσα σε ένα κόσμο εικόνων και αισθήσεων και που γνωρίζει από την παιδική του ηλικία μέχρι την στιγμή που το γράφει.Μία έρευνα για το παρελθόν της Ντόρας και ταυτίζοντας ο συγγραφέας με την αφήγηση κάνει μία διαχείριση και παρέμβαση στις ανατροπές μνήμης μέσω διαφόρων αρχείων,χειρογράφων και που στην τελική δεν καταλήγει πουθενά.Πάντως έχει μία εμμονή με τις διευθύνσεις και μέσα από αυτές βλέπεις και αφηγήσεις και βιώματα του ίδιου του συγγραφέα.Μελαγχολικό,νοσταλγικό με μία ασυνήθιστη εμπειρία ανάγνωσης και με μία αλλαγή χρόνων με παραλληλισμούς.Δυστυχώς όμως η μετάφρασή του κάκιστη (ίσως γιατί το διάβασα σε e-book)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ